Occitan

Bastit à la fin del sègle primier sus lo pech Sant-Jacme, l’amfiteatre ocupava una posicion dominanta que li permetiá d’estre vist de luenh.

Al jorn de uèi, n’en demòra que pauc de vestigis, mas sabem que la pista d’arena s’espandissiá a l’entorn de 1700 m² (grand ais : 60 m, e pichòt : 40 m).

Naut de 17 m, aviá dos estatges d’arcadas. 29 tièras d’escalons podián aculhir 13700 espectators, despartits segon la categoria sociala : los mai rics enbàs, los mai paures cap amont…

Per circular, lo public seguissiá los corredors de dedins (ambulacres) que fasián lo torn de la pista, e d’ont partissián las grasas que desbocadan sus los escalons.

Contra la calorassa, una tela (velum) era tibada al dessús dels escalons per aparar los espectadors venguts agachar los jocs del circ : batèsta de gladiators o caça de salvatginas.

Tre l’Edat Mejana, l’amfiteatre a servit de peirièra, e los vestigis fogueron ocupats per de demòras. Cal remarcar la corbadura de las faciadas que seguisson la forma ovala del monument.

L’amfiteatre es lo sol monument roman encara visible dins Bésièrs. Las colomnas son del sègle XIX e sonque decorativas !